Prof. Bożena Betley jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie na Wydziale Instrumentalnym w klasie fletu doc. H. Bartnikowskiego (dyplom z wyróżnieniem) oraz w klasie śpiewu solowego doc. M. Bojar-Przemienieckiej na Wydziale Wokalnym. Przez 8 lat była pierwszą flecistką Orkiestry Operetki Warszawskiej, następnie pięć lat solistką Opery i Operetki w Bydgoszczy, a kolejno solistką Teatru Wielkiego w Warszawie. Jest laureatka konkursów wokalnych. W 1969 r. uzyskala II nagrode (I nie przyznano) na Międzynarodowym Konkursie Moniuszkowskim w Warszawie, a w 1970 r. zdobyła II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie w Tuluzie i Nagrodę Specjalną „Srebrny Puchar miasta Paryża” przyznaną jednogłośnie. W 1979 roku otrzymała „Nagrodę I stopnia za twórczy wkład w realizację nagrań Stanisława Moniuszki” za nagranie opery „Straszny Dwór” (Hanna) dla PR i TV pod dyr. Jana Krenza. Debiutem scenicznym artystki była rola Aidy G. Verdiego. W latach 1974 –1978 występowała na Festiwalu Operowym wÂÂ Glyndebourne wÂÂ partii Ilii w „Idomeneo”, Hrabiny w „Weselu Figara” i Fiordiligi w „Cosi fan tutte” W. A. Mozarta, opery wystawionej również w formie koncertowej w Royal Albert Hall. Wielokrotnie wystąpiła w roli Traviaty w Teatro Massimo w Palermo w roli tytułowej. Brała udział w wystawieniu „Strasznego Dworu” w niemieckiej wersji językowej, śpiewając partię Hanny w Theater der Stadt Bonn. W 1981 roku śpiewała partię Roxany w „Królu Rogerze” K. Szymanowskiego w Teatro Colon w Buenos Aires pod dyr. Stefana Wisłockiego. Występowała w Auditorium di Napoli wÂÂ Montpelier, Staadtsphilharmonie Kaiserslautern, Walencji i w wielu innych. Do najczęściej wykonywanych przez nią ról operowych, oprócz wymienionych, należą m. in .: Elżbieta w „Don Carlosie”, Amelia w „Balu maskowym” Verdiego, Donna Anna w „Don Giovannim”, Pamina w „Czarodziejskim flecie” Mozarta, Hrabina w operze „Hrabina” Moniuszki, Micaela w „Carmen” Bizeta. Na dorobek artystyczny śpiewaczki składają się również nagrania płytowe, telewizyjne, radiowe, prawykonania, CD z pieśniami polskimi (także dla BBC), CD z ariami operowymi, CD z utworami „Ave Maria” różnych kompozytorów, nagrania oratoriów, opery „Król Roger” K. Szymanowskiego i dwa filmy muzyczne nagrane z Orkiestra Filharmonii Londyńskiej dla BBC: ”Idomeneo” (Ilia), pod dyr. J. Pritcharda oraz „Cosi fan tutte” (Fiordiligi) W. A. Mozarta, pod dyr. B. Haitink. Działalność pedagogiczną rozpoczęła w roku 1989 w Zespole Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Otrzymała „Nagrodę indywidualną za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce”. Od 1995 roku jest nauczycielem akademickim w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2003 roku uzyskała tytul profesora sztuk muzycznych. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego została mianowana w roku 2003, a w roku 2008 na stanowisko profesora zwyczajnego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina wÂÂ Warszawie, gdzie pełniła funkcję Kierownika Katedry Wokalistyki. Uczniowie i studenci prof. Bożeny Betley są laureatami ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych, a absolwenci jej klasy wokalnej śpiewają w teatrach operowych całego świata.
Jury 2011
Jury I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Giulio Perottiego
Ueckermünde, 5 - 11 lutego 2011
1.
O wynikach konkursu zadecyduje międzynarodowe jury (renomowani śpiewacy i profesorowie).
2.
Jury będzie pracować według wewnętrznie ustalonego porządku, nad którym będzie czuwać przewodnicząca jury.
3.
W przypadku wysokiej liczby uczestników jury zastrzega sobie prawo do skracania programów konkursowych w poszczególnych etapach.
4.
Wyniki I i II etapu z nazwiskami uczestników dopuszczonych do kolejnego etapu będą podane w Regionalschule (Ueckerstrasse 59) po zakończeniu przesłuchań i obrad jury, jak również zamieszczone na stronie internetowej konkursu. Wyniki ostatniego etapu będą ogłoszone w ramach koncertu laureatów.
5.
Decyzje jury są ostateczne i nieodwołalne. Dochodzenie swoich racji drogą sądową jest wykluczone.
Skład Jury
Dr. Dr. Sylwia Burnicka - Kaliszewska / Polska/Niemcy
Dr. Dr. Sylwia Burnicka - Kaliszewska ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie w klasie śpiewu solowego prof. Andrzeja Kwiczały. Jest absolwentką Wydziału Rusycystyki i Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego (1996). W roku 1997 ukończyła z wynikiem celującym Akademię Muzyczną im Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Urszula Trawińska-Moroz. W 2002 r. ukończyła Studia Doktoranckie na Wydziale Lingwistyki Stosowanej i Filologii Wschodniosłowiańskich Uniwersytetu Warszawskiego i otrzymała tytuł naukowy Doktora Nauk Humanistycznych. Uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Ryszarda Karczykowskiego. Pierwsze doświadczenia sceniczne zdobywała podczas licznych tournée z Polskim Teatrem Muzycznym w Warszawie. Do najczęściej wykonywanych ról w formie scenicznej na scenie operowej i w formie koncertowej należą: I, II, III Dama w „Czarodziejskim flecie", Donna Elvira w operze „Don Giovanni", Hrabina Almaviva w „Weselu Figara“ W. A. Mozarat, Rosalinda w "Zemście nietoperza" J. Straussa, Małgosia, Gertruda w "Jasiu i Małgosi" E. Humperdincka, Leonora w „Trubadurze", Amelia w „Balu maskowym“ G. Verdiego. Artystka koncertowała z licznymi orkiestrami, m. in. z Orkiestrą Filharmonii Szczecińskiej, z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Warszawie, z Budapeszteńską Orkiestrą Filharmonii Narodowej. Śpiewała pod batutą takich dyrygentów jak: Henryk Czyż, prof. Ryszard Dudek, Andrzej Knapp, Wojciech Szalinski, Zbigniew Powolny, Eugeniusz Kus, Antal Barnas i innych dyrygentów. Występowała jako solistka na polskich scenach: Teatru Narodowego w Warszawie, Teatru „Na Woli“ w Warszawie, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Nova w Bydgoszczy, jak również na scenach niemieckich teatrów operowych w: Bremie, Hannoverze, Hamburgu, Erlangen, Saarbrücken, Pforzheim, Wuppertal, Kilonii, Münster, Mannheim, Regensburga, Dortmundu, Hamm, Osnabrück, Schwedt, Lubeki i wielu innych miast. W latach 1997-2004 współpracowała w charakterze solistki z Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, gdzie w spektaklu muzycznym „Maria Callas. Lekcja śpiewu“ Terrence’a McNally (z Krystyną Jandą i Cezarym Żakiem) wcieliła się w postać Zofii de Palma, uczennicy Marii Callas. Jednocześnie była też solistką Filharmonii Narodowej w Warszawie, z którą koncertowała w całej Polsce. Artystka była zapraszana do udziału w wielu uznanych festiwalach. Występowała gościnnie w ramach XXXVII Festiwalu im. Stanisława Moniuszki w Kudowie Zdroju, V Festiwalu Operowego w Bydgoszczy, II Spotkań Operowych w Grudziądzu, VII i VIII Festiwalu Pokoju w Jaworze oraz Usedomer Musikfestival. Koncertowała w Polsce, Niemczech, Danii, Szwajcarii, Włoszech, a także Francji (Katedra Notre Dame w Paryżu), Austrii (Konzerthaus w Wiedniu) i Stanach Zjednoczonych (Copernicus Center w Chicago). Sylwia Burnicka - Kaliszewska dokonała wielu nagrań dla radia i telewizji. Od 2002 prowadzi klasę śpiewu solowego w szkole muzycznej Kreismusikschule Uecker - Randow w Ueckermünde. W sezonie 2004-2005 współpracowała w charakterze pedagoga śpiewu solowego ze szkołą muzyczną Musikschulzweckverband „Kon.centus“ w Neubrandenburgu. Jej uczniowie są laureatami ogólnoniemieckich i międzynarodowych konkursów wokalnych.
Prof. Renate Faltin / Niemcy
Prof. Renate Faltin urodziła się w Parchimie w Meklemburgii. Po ukończeniu szkoły odbyła studia wokalne w Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera w Berlinie. Lata 1969 -1990 obfitowały licznymi angażami w partiach sopranu koloraturowego w teatrach muzycznych i na scenach operowych, takich jak: Teatr Muzyczny w Lipsku, Stralsundzie, Neustrelitz, Schwerinie, Rostoku, Halle, jak również w Narodowej Operetce w Dreźnie, Operze Narodowej w Berlinie i Teatrze Metropol. Do dziś można usłyszeć Renate Faltin w repertuarze oratoryjnym i pieśniarskim w Niemczech, na Węgrzech, w Polsce i we Włoszech. Kursy mistrzowskie w Niemczech, Holandii, Włoszech, Japonii i w Chinach prowadzi od roku 1970. Obecnie punktem ciężkości jej działalności jest praca nad teoretycznymi podstawami kształcenia wokalnego i dokształcania śpiewaków, pedagogów śpiewu i foniatrów. Jest współtwórcą Naukowych Wokalnych Sympozjów w Berlinie i wygłasza regularnie referaty na „Stuttgardzkich Dniach Głosu”. Jej książka dotycząca techniki śpiewu solowego „Uczyć się śpiewu? Ale logicznie!” ("Singen lernen? Aber logisch!") ukazała się już w trzecim wydaniu. Początkiem jej pedagogicznej działalności było przyjęcie aspirantury w Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera w Berlinie w 1976 roku, następnie asystentury, docentury i w 1992 roku profesury w tejże akademii. Wśród uczniów prof. Renate Faltin znajduje się wielu laureatów konkursów międzynarodowych.
Friederike Meinel / Niemcy
Friederike Meinel studiowała najpierw w Berlinie w Akademii Sztuki u i kolejno u Ingrid Figur i u Rudolfa Piernay’a w Mannheim. W 2002 roku złożyła swój egzamin koncertowy. Wiele lat była słuchaczką kursów mistrzowskich z Dietrichem Fischerem-Dieskauem i Aribertem Reimannem. Poza tym ważnymi pedagogami byli dla niej Ingrid Bjoner i Helmut Kretschmar. Duży wpływ na rozwój śpiewaczki miały kursy mistrzowskie prowadzone przez Elisabeth Schwarzkopf i Ingrid Bjoner. Mezzosopranistka zwyciężała na międzynarodowych konkursach, jak np. na Konkursie Wokalnym im. Pauli Lindberg – Salomon, czy na Konkursie Wokalnym Yamaha i stała m. in. na scenie Bawarskiego Teatru Narodowego w Monachium, Semperoper w Dreźnie, Teatru Operowego w Kolonii i w ramach Festiwalu Ravinia w Chicago. Debiut wiedeński artystki w tytułowej roli opery "Penthesilea – Sen” pod batutą Ulfa Schirmera odbył się w ramach Wiener Festwochen. Friederike Meinel współpracowała na polu operowym z takimi dyrygentami jak: Jun Märkl, Marc Albrecht, Peter Schneider i Jeffrey Tate. Koncertowała z następującymi orkiestrami: Czeską Orkiestrą Filharmonii, Berlińską Orkiestrą Symfoniczną, Bawarską Orkiestrą Narodową, Orkiestrą Gürzenich w Kolonii, Orkiestrą Filharmonii Baden Baden. Występowała w Berlińskiej Filharmonii, Rudolfinum w Pradze, w Teatrze Cuvillies w Monachium, w Teatrze Prinzregententheater w Monachium, w Konzerthaus w Berlinie, w Dużej Sali Zachodnioniemieckiego Radia w Kolonii, w Operze Kameralnej Zamek Rheinsberg oraz w ramach Wiosny w Heidelbergu. Uczestniczyła wielokrotnie w nagraniach płyt CD. Jednym z recitali, które odbyła z Filharmonią w Kolonii oraz Zachodnioniemieckim Radiem w Kolonii był koncert pieśni Franza Schuberta pod dyrekcją Dietricha Fischer-Dieskaua, a także występ na Festiwalu Ravinia w Chicago. Od roku 2008 patronuje ogólnoniemieckiemu projektowi „Dzieci pomagają dzieciom – muzyka tworzy przyszłość” na rzecz publicznego Towarzystwa Pomocy Dzieciom „Catania” (pomoc ofiarom traumatycznym).
Elisabetta Suskow - Ogno / Włochy
Elisabetta Suszko – Ogno ukończyła z wyróżnieniem w 1992 roku Szkołę Muzyczną II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Za wyniki w nauce, jako najlepsza uczennica otrzymała w nagrodę udział w przedstawieniu “Dydona i Eneasz” Henrego Purcell’a w Teatrze Komedia w Warszawie, w którym śpiewała tytułową rolę Dydony. W latach 1992-97 studiowała w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Wokalno-Aktorskim, w klasie śpiewu solowego prof. Haliny Słonickiej. W latach 1997-2001 brała udział w spektaklu “Maria Callas - lekcja śpiewu” Terrence’a McNally’ego w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Grała w nim rolę Sharon, uczennicy Marii Callas, u boku Krystyny Jandy i Cezarego Żaka. Jednocześnie współpracowała w charakterze solistki z Warszawską Filharmonią Narodową, koncertując w całej Polsce m. in. z takimi znakomitymi pianistami, jak Robert Skiera. Artystka była wielokrotnie zapraszana jako solistka do współpracy z licznymi chórami w Polsce, m. in. z Chórem Muzyki Cerkiewnej ks. Jerzego Szurbaka i Oktoich z Wrocławia. Śpiewała na deskach niezliczonych teatrów polskich, m. in. Teatru Wielkiego w Poznaniu i Opery Nova w Bydgoszczy oraz teatrów dramatycznych w Krakowie, Katowicach i Rzeszowie. Gościnnie występowała także zagranicą: w Finlandii (Rovaniemi, Kuopio, Helsinki), Szwajcarii (Maanedorf, Zurych), Włoszech (Catania, Palermo, Napoli), Niemczech (Berlin, Potsdam, Mannheim), a także w Stanach Zjednoczonych Ameryki (Copernicus Center w Chicago dla publiczności liczącej 2500 osób). Śpiewała pod batutą m. in. Andrzeja Knappa. Występowała gościnnie w ramach XXXVII Festiwalu im. Stanisława Moniuszki w Kudowie Zdroju. W roku 1991 występowała podczas tournée we Włoszech i Niemczech z oktetem “Lord Singers”. Dokonała również wielu nagrań m.in. z Chórem Muzyki Cerkiewnej ks. Jerzego Szurbaka i chórem ks. Sergiusza Bowtruczuka. Od 8 lat mieszka we Włoszech, gdzie kontynuuje działalność koncertową. W roku 2003 była współzałożycielką tercetu, z którym koncertowała przez kolejne trzy lata. W roku 2006 rozpoczęła działalność pedagogiczną. W latach 2006-2007 prowadziła zajęcia historii muzyki w gimnazjum w La Maddalena oraz liczne kursy solfeżu i techniki śpiewu. Obecnie udziela lekcji podstaw muzyki, gry na fortepianie i przede wszystkim śpiewu solowego.
Manuela Bress / Niemcy
Manuela Bress otrzymała wykształcenie jako mezzosopran oraz alt w Berlińskiej Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera (w klasie promującej głosy dramatyczne). Lekcje sceniczne pobierała w Komische Oper Berlin (m. in. u Ruth Berghaus). Pierwsze doświadczenia sceniczne zdobywała jeszcze w trakcie studiów wokalnych w Operze Narodowej w Berlinie. Od tego czasu gościła na scenach m. in. Deutsche Oper w Berlinie, w Dessau, Lipsku, Rostoku, w Teatrze Narodowym w Schwerinie, jak również Palau de les Arts Valencia oraz w Teatro Comunale we Florencji. W sektorze koncertowym współpracowała z: Niemiecką Orkiestrą Symfoniczną, Radiową Orkiestrą Symfoniczną z Berlina oraz Berlińską Orkiestrą Filharmonii, Filharmonią Drezdeńską, Stuttgardzkimi Filharmonikami, Orkiestrą Radiową z Bratysławy, Praską Orkiestrą Filharmoniczną, Orkiestrą Filharmonii z Luxemburga, Orkiestrą RTVE z Madrytu, z Moskiewską Orkiestrą Filharmonii, Orkiestrą Filharmonii im. Leosa Janacka, Estońską Narodową Orkiestrą Symfoniczną, z Orquesta Sinfonica La Coruna, a także z dyrygentami, jak: Rafael Frühbeck de Burgos, Gabriel Feltz, Paavo Järvi, Marek Janowski, Michail Jurowski, Zubin Mehta, Ingo Metzmacher, Seiji Ozawa, Victor Pablo Perez, Walter Weller i wieloma innymi. Manuela Bress gościła na następujących festiwalach: Bayreuther Festspiele, Opernfestspiele Bad Hersfeld, Glasperlen-Festival Tallinn, Estland Festival, Wörthersee Classic Festival, Festwochen Luzern, International Janacek-Festival, Festspiele Sakraler Musik Kärnten, Schlossfestspiele Schwerin oraz Maggio Musicale we Florencji. Z jej udziałem powstało wiele nagrań radiowych, CD oraz DVD: H. E. Apostel „Cykl pieśni" (UA, z Niemiecką Orkiestrą Symfoniczną z Berlina / John Carewe), Dessau „Examen" (z Niemiecką Orkiestrą Symfoniczną / Roger Epple), produkcja dla Międzynarodowego Festiwalu Sztuki „White Wedding", pieśń Gustava Mahlera „Ich bin der Welt abhanden gekommen", DVD „Walkiria" na Bayreuther Festspiele / Christian Thielemann, DVD „Pierścień Nibelunga" w Palau de les Arts Valencia pod batutą Zubina Mehty.
Rafal Grozdew / Bulgaria
Rafal Grozdew jest tenorem lirycznym z możliwościami koloraturowymi. Studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Gdańsku odbył pod kierunkiem prof. Wiesławy Maliszewskiej. Uzyskał dyplom menagera kultury na Uniwersytecie Warszawskim. Przed podjęciem studiów wokalnych współpracował z kameralnym chórem Violetty Bieleckiej Cantica Cantamus, z którym występował m. in. w Filharmonii Berlińskiej biorąc udział w premierze monumentalnego dzieła Ernsta von Kameke ku czci ofiar Holocaustu „Der Tyranos” (1998) oraz zdobywał nagrody na prestiżowych festiwalach (m. in. „Gaude Mater”). Współpracował także z zespołem muzyki dawnej Marka Toporowskiego oraz z chórem Sine Nomine, a także Capella Gedanensis oraz Ars Nova. W roku 2002 uczestniczył w konkursie Polskiej Muzyki Wokalnej w Warszawie, którego został laureatem. W trakcie studiów wokalnych zadebiutował na scenie rolą Gherarda w operze G. Pucciniego „Gianni Schicchi”. Wykreował także postać Ozia – głównego bohatera opery „Betulia Liberata” W. A. Mozarta. Na deskach Gdańskiej Opery Kameralnej grał rolę Bastiena w „Bastien und Bastienne” W. A. Mozarta oraz Xerxesa w operze G. F. Haendla „Xerxes”. Wykonywał „Magnificat” M. J. Żebrowskiego podczas obchodów Roku Polskiego we Francji - „Nova Polska”, który odbył się pod patronatem prezydentów J. Chiraca i A. Kwaśniewskiego oraz Instytutu Adama Mickiewicza. Brał także udział w „Koncercie Młodych Talentów” w Helu. Jako najlepszy dyplomant wystąpił w cyklu promującym młodych śpiewaków „Muzyczne Forum Młodych”. Wspólnie z Państwową Operą Bałtycką i Alber Concert Theater odbył europejską trasę koncertową, wcielając się w postać Valzacchiego w "Kawalerze Srebrnej Róży" R. Straussa. Także z Operą Baltycką wystąpił w spektaklu „Zakochany Mozart” w ramach Świętojańskich Nocy Operowych. Obecnie współpracuje z solistami Warszawskiej Opery Kameralnej, grając Stacha w spektaklu „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” J. Stefaniego oraz z Teatrem Narodowym, wykonując partie wokalne w spektaklu „Umowa, czyli łajdak ukarany” P. de Marivaux. Ma na swoim koncie liczne koncerty oratoryjne i spektakle pod batutą takich dyrygentów jak: Eckart Manke, Janusz Przybylski, Paweł Kos-Nowicki, Jacek Rogala, a także występy na festiwalach m. in. „Musica Sacra” w Gdyni, czy na „Moniuszkowskim Festiwalu Podlasia”. Koncertował w Filharmonii Poznańskiej, Filharmonii Łomżyńskiej, Filharmonii Świętokrzyskiej i Filharmonii Słupskiej. Równolegle z klasyczną działalnością koncertową od kilku lat tworzy także awangardowe projekty muzyczne na pograniczu stylów, współpracując z muzykami ludowymi, folkowymi i jazzowymi, mającymi na koncie liczne prestiżowe nagrody Polskiego Radia, Radia BBC, nominacje i nagrody „Fryderyk” (m. in.: z muzykami Kapeli ze Wsi Warszawa, Marią Pomianowską, Wojciechem Pulcynem, Maciejem Cierlińskim). Zajmuje się również współorganizacją muzycznych imprez kulturalnych oraz prowadzeniem warsztatów wokalnych (wspólpracuje m. in.: z Muzeum Powstania Warszawskiego oraz stowarzyszeniami: Art Deco Group, Muzyka bez Granic, Transetnika). W czerwcu 2009 uczestniczył w mistrzowskim kursie wokalnym The European Opera Center Trust kwalifikując się do masterclass.
Prof. Jerzy Knetig / Polska
Prof. Jerzy Knetig ukończył w 1973 roku z tytułem magistra inżyniera studia na Politechnice Warszawskiej. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Warszawie, w klasie śpiewu solowego Eugenii Szaniawskiej, w roku 1977. W tym samym roku rozpoczął prywatną naukę śpiewu pod kierunkiem Mieczysława Saleckiego, a następnie Stanisławy Zawadzkiej. Akademię Muzyczną w Krakowie ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Heleny Łazarskiej. W sezonie 1983/84 przebywał na rocznym stypendium rządu austriackiego w Wyższej Szkole Muzycznej w Wiedniu, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Kurta Egniluza. Jerzy Knetig od 1981 roku współpracuje z Filharmonią Narodową w Warszawie, od 1982 roku z Operą Krakowską, a od 1986 roku jest solistą Warszawskiej Opery Kameralnej, z którą występuje w cał ej Europie. Bierze udział w licznych festiwalach, m.in. Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Berliner Festwochen, Caryntiche Sommer, Salzburger Festspiele, Festiwal Muzyki Europejskiej w Berlinie i Tokio, Festiwal Muzyki Oratoryjnej Monreale w Palermo. Jest zapraszany do udziału w przedstawieniach operowych i koncertach oratoryjnych w wielu krajach Europy, w Japonii (tournée operowe w listopadzie i grudniu 1999 z „Weselem Figara” Mozarta) i w Izraelu. Wystepował w mediolańskiej La Scali, Wiener Staatsoper i Theater an der Wien, w paryskiej Opera Comique. Ostatnio wystapił w uroczystym koncercie inauguracyjnym „Roku Krzysztofa Pendereckiego” w Filharmonii Krakowskiej, prowadzonym przez Jana Krenza (IX Symfonia Beethovena). Repertuar Jerzego Knetiga obejmuje kilkadziesiat dzieł operowych, głównie Mozarta, okolo 110 partii oratoryjnych (w tym obie Pasje Bacha) oraz ponad 300 pieśni. Jerzy Knetig dokonał licznych nagrań radiowych i płytowych, m.in. archiwalnego nagrania wszystkich pieśni Ignacego Jana Paderewskiego. W 1991 roku Jerzy Knetig rozpoczął pracę dydaktyczną w warszawskiej Akademii Muzycznej (od 1999 jako profesor), w której prowadzi klasę śpiewu solowego. Jego studenci są laureatami wielu nagród na ogólnopolskich konkursach wokalnych. Od 1996 roku uczy śpiewu również w Zespole Państwowych Szkól Muzycznych im. F. Chopina w Warszawie, gdzie obecnie jest Kierownikiem Wydziału. W latach 2005–2008 pełnił funkcję Kierownika Katedry Wokalistyki na Wydziale Wokalnym AMFC. W roku 2008 został wybrany na stanowisko Dziekana Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.