Jury 2012

Jury II Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Giulio Perottiego
Ueckermünde, 28 września - 04 października 2012



1.
O wynikach konkursu zadecyduje międzynarodowe jury (renomowani śpiewacy i profesorowie).

2.
Jury będzie pracować według wewnętrznie ustalonego porządku, nad którym będzie czuwać przewodnicząca jury.

3.
W przypadku wysokiej liczby uczestników jury zastrzega sobie prawo do skracania programów konkursowych w poszczególnych etapach.

4.
Wyniki I i II etapu z nazwiskami uczestników dopuszczonych do kolejnego etapu będą podane w Regionalschule (Ueckerstrasse 59) po zakończeniu przesłuchań i obrad jury, jak również zamieszczone na stronie internetowej konkursu. Wyniki ostatniego etapu będą ogłoszone w ramach koncertu laureatów.

5.
Decyzje jury są ostateczne i nieodwołalne. Dochodzenie swoich racji drogą sądową jest wykluczone.


Skład Jury

betleyProf. Bożena Betley jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie na Wydziale Instrumentalnym w klasie fletu doc. H. Bartnikowskiego (dyplom z wyróżnieniem) oraz w klasie śpiewu solowego doc. M. Bojar-Przemienieckiej na Wydziale Wokalnym. Przez 8 lat była pierwszą  flecistką Orkiestry Operetki Warszawskiej, następnie pięć lat solistką Opery i Operetki w Bydgoszczy, a kolejno solistką Teatru Wielkiego w Warszawie. Jest laureatka konkursów wokalnych. W 1969 r. uzyskala II nagrode (I nie przyznano) na Międzynarodowym Konkursie Moniuszkowskim w Warszawie, a w 1970 r. zdobyła II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie w Tuluzie i Nagrodę Specjalną „Srebrny Puchar miasta Paryża” przyznaną jednogłośnie. W 1979 roku otrzymała „Nagrodę I stopnia za twórczy wkład w realizację nagrań Stanisława Moniuszki” za nagranie opery „Straszny Dwór” (Hanna) dla PR i TV pod dyr. Jana Krenza. Debiutem scenicznym artystki była rola Aidy G. Verdiego. W latach 1974 –1978 występowała na Festiwalu Operowym w Glyndebourne w partii Ilii w „Idomeneo”, Hrabiny w „Weselu Figara” i Fiordiligi w „Cosi fan tutte” W. A. Mozarta, opery wystawionej również w formie koncertowej w Royal Albert Hall. Wielokrotnie wystąpiła w roli Traviaty w Teatro Massimo w Palermo w roli tytułowej. Brała udział w wystawieniu „Strasznego Dworu” w niemieckiej wersji  językowej, śpiewając partię Hanny w Theater der Stadt Bonn. W 1981 roku śpiewała partię Roxany w „Królu Rogerze” K. Szymanowskiego w Teatro Colon w Buenos Aires pod dyr. Stefana Wisłockiego. Występowała w Auditorium di Napoli w Montpelier, Staadtsphilharmonie Kaiserslautern, Walencji i w wielu innych. Do najczęściej wykonywanych przez nią ról operowych, oprócz wymienionych, należą m. in .: Elżbieta w „Don Carlosie”, Amelia w „Balu maskowym” Verdiego, Donna Anna w „Don Giovannim”, Pamina w „Czarodziejskim flecie” Mozarta, Hrabina w operze „Hrabina” Moniuszki, Micaela w „Carmen” Bizeta. Na dorobek artystyczny śpiewaczki składają się również nagrania płytowe, telewizyjne, radiowe, prawykonania, CD z pieśniami polskimi (także dla BBC), CD z ariami operowymi, CD z utworami „Ave Maria” różnych kompozytorów, nagrania oratoriów, opery „Król Roger” K. Szymanowskiego i dwa filmy muzyczne nagrane z Orkiestra Filharmonii Londyńskiej dla BBC: ”Idomeneo” (Ilia), pod dyr. J. Pritcharda oraz „Cosi fan tutte” (Fiordiligi) W. A. Mozarta, pod dyr. B. Haitink. Działalność pedagogiczną rozpoczęła w roku 1989 w Zespole Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Otrzymała „Nagrodę indywidualną za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce”. Od 1995 roku jest nauczycielem akademickim w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2003 roku uzyskała tytul profesora sztuk muzycznych. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego została mianowana w roku 2003, a w roku 2008 na stanowisko profesora zwyczajnego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie pełniła funkcję Kierownika Katedry Wokalistyki. Uczniowie i studenci prof. Bożeny Betley są laureatami ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych, a absolwenci jej klasy wokalnej śpiewają w teatrach operowych całego świata.

kalischewski2012Dr. Dr. Sylwia Burnicka - Kaliszewska ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie w klasie śpiewu solowego prof. Andrzeja Kwiczały. Jest absolwentką Wydziału Rusycystyki i Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego (1996). W roku 1997 ukończyła z wynikiem celującym Akademię Muzyczną im Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Urszula Trawińska-Moroz. W 2002 r. ukończyła Studia Doktoranckie na Wydziale Lingwistyki Stosowanej i Filologii Wschodniosłowiańskich Uniwersytetu Warszawskiego i otrzymała tytuł naukowy Doktora Nauk Humanistycznych. Uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Ryszarda Karczykowskiego. Pierwsze doświadczenia sceniczne zdobywała podczas licznych tournée z Polskim Teatrem Muzycznym w Warszawie. Do najczęściej wykonywanych ról w formie scenicznej na scenie operowej i w formie koncertowej należą: I, II, III Dama w „Czarodziejskim flecie", Donna Elvira w operze „Don Giovanni", Hrabina Almaviva w „Weselu Figara“ W. A. Mozarat, Rosalinda w "Zemście nietoperza" J. Straussa, Małgosia, Gertruda w "Jasiu i Małgosi" E. Humperdincka, Leonora w „Trubadurze", Amelia w „Balu maskowym“ G. Verdiego. Artystka koncertowała z licznymi orkiestrami, m. in. z Orkiestrą Filharmonii Szczecińskiej, z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Warszawie, z Budapeszteńską Orkiestrą Filharmonii Narodowej. Śpiewała pod batutą takich dyrygentów jak: Henryk Czyż, prof. Ryszard Dudek, Andrzej Knapp, Wojciech Szalinski, Zbigniew Powolny, Eugeniusz Kus, Antal Barnas i innych dyrygentów. Występowała jako solistka na polskich scenach: Teatru Narodowego w Warszawie, Teatru „Na Woli“ w Warszawie, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Nova w Bydgoszczy, jak również na scenach niemieckich teatrów operowych w: Bremie, Hannoverze, Hamburgu, Erlangen, Saarbrücken, Pforzheim, Wuppertal, Kilonii, Münster, Mannheim, Regensburga, Dortmundu, Hamm, Osnabrück, Schwedt, Lubeki i wielu innych miast. W latach 1997-2004 współpracowała w charakterze solistki z Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, gdzie w spektaklu muzycznym „Maria Callas. Lekcja śpiewu“ Terrence’a McNally (z Krystyną Jandą i Cezarym Żakiem) wcieliła się w postać Zofii de Palma, uczennicy Marii Callas. Jednocześnie była też solistką Filharmonii Narodowej w Warszawie, z którą koncertowała w całej Polsce. Artystka była zapraszana do udziału w wielu uznanych festiwalach. Występowała gościnnie w ramach XXXVII Festiwalu im. Stanisława Moniuszki w Kudowie Zdroju, V Festiwalu Operowego w Bydgoszczy, II Spotkań Operowych w Grudziądzu, VII i VIII Festiwalu Pokoju w Jaworze oraz Usedomer Musikfestival. Koncertowała w Polsce, Niemczech, Danii, Szwajcarii, Włoszech, a także Francji (Katedra Notre Dame w Paryżu), Austrii (Konzerthaus w Wiedniu) i Stanach Zjednoczonych (Copernicus Center w Chicago). Sylwia Burnicka - Kaliszewska dokonała wielu nagrań dla radia i telewizji. Od 2002 prowadzi klasę śpiewu solowego w szkole muzycznej Kreismusikschule Uecker - Randow w Ueckermünde. W sezonie 2004-2005 współpracowała w charakterze pedagoga śpiewu solowego ze szkołą muzyczną Musikschulzweckverband „Kon.centus“ w Neubrandenburgu. Jej uczniowie są laureatami ogólnoniemieckich i międzynarodowych konkursów wokalnych.

faltinProf. Renate Faltin urodziła się w Parchimie w Meklemburgii. Po ukończeniu szkoły odbyła studia wokalne w Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera w Berlinie. Lata 1969 -1990 obfitowały licznymi angażami w partiach sopranu koloraturowego w teatrach muzycznych i na scenach operowych, takich jak: Teatr Muzyczny w Lipsku, Stralsundzie, Neustrelitz, Schwerinie, Rostoku, Halle, jak również w Narodowej Operetce w Dreźnie, Operze Narodowej w Berlinie i Teatrze Metropol. Do dziś można usłyszeć Renate Faltin w repertuarze oratoryjnym i pieśniarskim w Niemczech, na Węgrzech, w Polsce i we Włoszech. Kursy mistrzowskie w Niemczech, Holandii, Włoszech, Japonii i w Chinach prowadzi od roku 1970. Obecnie punktem ciężkości jej działalności jest praca nad teoretycznymi podstawami kształcenia wokalnego i dokształcania śpiewaków, pedagogów śpiewu i foniatrów. Jest współtwórcą Naukowych Wokalnych Sympozjów w Berlinie i wygłasza regularnie referaty na „Stuttgardzkich Dniach Głosu”. Jej książka dotycząca techniki śpiewu solowego „Uczyć się śpiewu? Ale logicznie!” ("Singen lernen? Aber logisch!") ukazała się już w trzecim wydaniu. Początkiem jej pedagogicznej działalności było przyjęcie aspirantury w Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera w Berlinie w 1976 roku, następnie asystentury, docentury i w 1992 roku profesury w tejże akademii. Wśród uczniów prof. Renate Faltin znajduje się wielu laureatów konkursów międzynarodowych.

f. meinel 1Friederike Meinel studiowała najpierw w Berlinie w Akademii Sztuki u i kolejno u Ingrid Figur i u Rudolfa Piernay’a w Mannheim. W 2002 roku złożyła swój egzamin koncertowy. Wiele lat była słuchaczką kursów mistrzowskich z Dietrichem Fischerem-Dieskauem i Aribertem Reimannem. Poza tym ważnymi pedagogami byli dla niej Ingrid Bjoner i Helmut Kretschmar. Duży wpływ na rozwój śpiewaczki miały kursy mistrzowskie prowadzone przez Elisabeth Schwarzkopf i Ingrid Bjoner. Mezzosopranistka zwyciężała na międzynarodowych konkursach, jak np. na Konkursie Wokalnym im. Pauli Lindberg – Salomon, czy na Konkursie Wokalnym Yamaha i stała m. in. na scenie Bawarskiego Teatru Narodowego w Monachium, Semperoper w Dreźnie, Teatru Operowego w Kolonii i w ramach Festiwalu Ravinia w Chicago. Debiut wiedeński artystki w tytułowej roli opery "Penthesilea – Sen” pod batutą Ulfa Schirmera odbył się w ramach Wiener Festwochen. Friederike Meinel współpracowała na polu operowym z takimi dyrygentami jak: Jun Märkl, Marc Albrecht, Peter Schneider i Jeffrey Tate. Koncertowała z następującymi orkiestrami: Czeską Orkiestrą Filharmonii, Berlińską Orkiestrą Symfoniczną, Bawarską Orkiestrą Narodową, Orkiestrą Gürzenich w Kolonii, Orkiestrą Filharmonii Baden Baden. Występowała w Berlińskiej Filharmonii, Rudolfinum w Pradze, w Teatrze Cuvillies w Monachium, w Teatrze Prinzregententheater w Monachium, w Konzerthaus w Berlinie, w Dużej Sali Zachodnioniemieckiego Radia w Kolonii, w Operze Kameralnej Zamek Rheinsberg oraz w ramach Wiosny w Heidelbergu. Uczestniczyła wielokrotnie w nagraniach płyt CD. Jednym z recitali, które odbyła z Filharmonią w Kolonii oraz Zachodnioniemieckim Radiem w Kolonii był koncert pieśni Franza Schuberta pod dyrekcją Dietricha Fischer-Dieskaua, a także występ na Festiwalu Ravinia w Chicago. Od roku 2008 patronuje ogólnoniemieckiemu projektowi „Dzieci pomagają dzieciom – muzyka tworzy przyszłość” na rzecz publicznego Towarzystwa Pomocy Dzieciom „Catania” (pomoc ofiarom traumatycznym).

Natalia NikulinaDr Natalia Nikulina w 1997 roku ukończyła z wyróżnieniem Moskiewski Państwowy Uniwersytet Kultury Federacji Rosyjskiej w zakresie "Sztuki Wokalnej". Posiada 20-letnie doświadczenie w swojej specjalności. W 2008 roku ukończyła aspiranturę i obroniła pracę doktorską "Formowanie profesjonalnej orientacji uczącego się - muzyka jako psychologiczno-pedagogiczny problem" uzyskując tytuł Doktora Nauk Pedagogicznych. Jest laureatką międzynarodowych konkursów i festiwali. Dr Natalia Nikulina jest docentem Katedry Spiewu Solowego Akademii Sztuki Chóralnej im. Wiktora Sergejewicza Popova w Moskwie. W Moskiewskim College Muzycznym im. Aleksandra Nikołajewicza Skriabina pracuje jako pedagog śpiewu solowego i zespołów wokalnych. Szeroka działalność metodyczna artystki obejmuje konsultacje i kursy mistrzowskie, recenzje referatów, wystąpienia z wykładami metodycznymi oraz otwarte lekcje na seminariach metodologicznych. Czynnie uczestniczy w wielu pedagogicznych i naukowo-pedagogicznych konferencjach organizowanych tak w Rosji, jak i poza jej granicami oraz zasiada w jury licznych konkursów wokalnych. Natalia Nikulina jest autorką szeregu artykułów i pomocy naukowych. Wykształciła plejadę laureatów regionalnych i międzynarodowych konkursów wokalnych. Za ogromny wkład w rozwój kształcenia w dziedzinie kultury i sztuki otrzymywała niejednokrotnie honorowe wyróżnienia i oficjalne podziękowania od Ministerstwa Kultury Federacji Rosyjskiej, Ministerstwa Kultury Rządu Obwodu Moskiewskiego, Kraju Krasnojarskiego, Wydziału Kultury Obwodu Briańskiego, Obwodu Tumeńskiego i innych. Za osiągnięcia w zakresie kształcenia wokalnego Natalia Nikulina została wyróżniona wpisem do Encyklopedii Rosyjskiej "Najlepsi Ludzie Rosji".

Janet Williams Color PortraitJanet Williams - sopran jest urodzoną Amerykanką i mieszka od 1992 r. w Berlinie. Uzyskała licencjaty w zakresie śpiewu i wychowania muzycznego na Michigan State University w East Lansing. Następnie studiowała śpiew u profesor Camilli Williams zdobywając stopień magistra Master of Music Degree na Indiana University w Bloomington. Jej kariera śpiewaczki rozpoczęła się w San Francisco Opera, w której w latach 1987-1991 uczestniczyła w programach Merola Opera oraz Adler Fellowship Programm. Otrzymała nagrodę i stypendium na lekcje śpiewu u Regine Crespin w Paryżu, we Francji. Od ponad 20 lat Janet Williams współpracuje z międzynarodowymi scenami operowymi i koncertowymi z takimi dyrygentami jak m. in. Daniel Barenboim, Sir Peter Davis, Peter Eotvös, Philippe Herreweghe, René Jacobs, Marek Janowski, Neeme Järvi, Fabio Luisi, Sir Neville Marriner, Nicolas McGegan, Zubin Mehta, Kent Nagano, Donald Runnicles, Michael Tilson Thomas, Sebastian Weigle, Simone Young, czy Lothar Zagrossek. Od 1992 r. do 1997 r. była członkiem zespołu solistów niemieckiej Staatsoper Berlin. Poza tym występowała gościnnie m. in. w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, w San Francisco Opera, Washington Opera, w Paryżu w Opéra Bastille, Opéra Garnier i w Théatre de Champs-Elysées, w Opéra de Lyon, Opéra de Nice, Grand Théatre de Genève, kolejno we Frankfurcie, Kolonii, Lipsku, Mannheim, Amsterdamie, Antwerpii i Brukseli w głównych rolach dla sopranu lirycznego kompozytorów od baroku do współczesności. Jako śpiewaczka koncertowa i odtwórczyni oratoriów występowała z orkiestrami z Berlina, Frankfurtu, Kolonii, Lipska, Drezna, Monachium, Chicago, Nowego Yorku, Los Angeles, San Francisco, Tokio, Tel-Avivu, Rzymu, Palermo, Monte Carlo, Liverpoolu oraz Santiago de Compostello. Brała udział w różnych festiwalach, np.: Mostly Mozart Festival New York, Berliner Festtagen, Händel Festspielen Halle, Festiwal Spoleto  we Włoszech, Tydzień Muzyki Dawnej w Innsbruku i Montreux; Schwetzingen; Avignonie; Wexford na Irlandii i w Santa Fe, w Nowym Meksyku. Artystka śpiewała recitale w Berlinie, Paryżu, Tokio, Isafjordur, na Islandii; w Nowym Jorku, San Francisco, Detroit, w Waszyngtonie D.C. i Carmel w Californii. Płyta CD wydana przez Harmonia Mundi France z operą Cleopatra e Cesare Grauna, w której Janet Williams zaśpiewała rolę tytułową otrzymała Grand Prix de Disc. Kolejne jej nagrania CD to:  Mesjasz Händla (Harmonia Mundi) z Nicholasem McGeganem i Philharmonia Baroque Orchestra, Ein deutsches Requiem Brahmsa (Erato) z Danielem Barenboimem i Chicago Symphony Orchestra, a także Il matrimonio segreto Cimarosy (Arts) z Gabrielle Bellini. Dokonała wielu nagrań telewizyjnych, m. in.: The Kennedy Center Honors dla CBS, San Francisco Opera Gala dla PBS Great Performances Series, w którym w uhonorowanym "Oscarem" filmie dokumentalnym "In the Shadow of the Stars" wystąpiła jako Musetta w La Bohème oraz w filmie dokumentalnym L'opera seria dla Arte. Spiewaczka dokonywała również nagrań dla stacji radiowych w Berlinie, Frankfurcie, Kolonii, Lipsku i Monachium. W październiku 2011 Janet Williams objęła gościnnie etat profesora Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera w Berlinie. Od 2009 r. udziela lekcji śpiewu w Akademii Muzyczno-Teatralnej w Rostoku i jest docentem  Letniej Akademii Lotte Lehmann w Perlenberg. Jednocześnie prowadzi kursy mistrzowskie na różnych uniwersytetach i w szkołach muzycznych, jak również uczetniczy w Programie dla Młodych Artystów np. w Londynie, Paryżu, na Islandii i w USA. W 2006 r. wydała książkę  Nail Your Next Audition, the Ultimate 30-Day Countdown for Singers. Książka ta ukazała się w 2007 r. pod niemieckim tytułem Erfolgreich Vorsingen! Der 30-Tage Countdown zum Abheben.

DiegoCrovettiMaestroDiego Crovetti jest pianistą i dyrygentem urodzonym w Mediolanie we Włoszech. Po studiach w klasie fortepianu w München (Niemcy), kontynuowanych w Konserwatorium Verdiego w Mediolanie oraz studiach w kierunku muzykologii i literatury na Uniwersytecie Mediolańskim, ukończył studia w zakresie opery i dyrygowania operowego. Jako pianista brał udział w wielu koncertach wokalnych i innych występach w całych Włoszech oraz w Europie (Niemcy, Austria, Francja, Szwajcaria, Hiszpania) oraz Azji (Chiny, Korea, Japonia), akompaniując takim śpiewakom, jak: Barbara Frittoli, Katia Ricciarelli, Jose' Cura, Giuseppe Giacomini, Giacomo Aragall, Salvatore Licitra, i innym. W latach 1997-2001 był zatrudniony jako korepetytor operowy  w Graz Opera House (Austria), będąc jednocześnie asystentem takich dyrygentów jak: Ulf Schirmer, Günter Neuhold, Anton Guadagno, a także Maestro Riccardo Chailly przy Milano Verdi Symphony Orchestra. Diego Crovetti był zatrudniany przez teatr Tokyo National Theatre, Teatro alla Scala ("West Side Story") i Teatro Sociale di Como. Prowadzi zajęcia interpretacji operowej dla śpiewaków oraz dyrygentury orkiestrowej i chóralnej w Akademii Donizettiego w Masate (Mediolan) oraz kursy mistrzowskie we Włoszech, Austrii, Japonii, Chinach i Korei. Jako juror i pianista lub dyrygent jest zapraszany do udziału w wielu ważnych konkursach wokalnych, jak: "Aslico" w Como, "Tagliaviniego" w Deutschlandsbergu (Austria), "Viottiego" w Vercelli, "Zandonai" (2010 specjalna edycja na Expo w Szanghaju), "Belliniego" w Caltanissetta. W roli dyrygenta debiutował z Philarmonia Mediterranea Orchestra podczas I Festivalu Operowego Calabria  w Cosenzy (Włochy). Lata 2002-2006 obfitowały dyrygowaniem podczas licznych tournèe z koncertami wokalnymi po Szwajcarii, Niemczech, Austrii i występami w prestiżowych salach koncertowych we Frankfurcie (Alte Oper), Monachium (Herkulessaal), Zurychu (Tonhalle). W roku 2002 debiutował z operą Verdiego "Aida" w Heidelberg Arena (Niemcy). Kolejno następowały liczne produkcje operowe we Włoszech, Niemczech, Austrii, Belgii, m. in. z "Aidą", "Nabucco", "Traviatą", "Czarodziejskim fletem", "Książniczką Czardasza". W 2004 r. zadyrygował "Toscą" w Busan Opera House (Korea) z Orkiestrą Filharmonii w Seulu, a w 2006 debiutował operą "Pajace" i "Łucją z Lammermoor" w Grand Opera Theatre w Wichita, Kansas, w USA. W tym samym roku poprowadził "Toscę" w Como oraz "Carmen" w Mediolanie. W roku 2007 dyrygował Verdiowskim "Makbetem" w Hiszpanii (Madryt, Saragossa, Toledo) oraz "Cyrulikiem Sewilskim" w Latina, a także "Aidą" na znaczącym Avenches Arena Opera Festival. Lata 2008-2011 zaowocowały produkcjami takimi jak "Tosca" i "Aida" na Czeliabinsk Opera Festival (Rosja), "Carmen" i "Traviata" w Busan Opera House, "Cavalleria Rusticana", "Cyrulik Sewilski", "Napój miłosny", "Rigoletto" w Mediolanie i na Sycylii, ponownie wystawieniem "Traviaty" w Daegu Opera House (tansmitowanym na żywo przez MBC TV) oraz w Seoul Arts Center (Korea), do którego maestro powrócił w następnym roku. Kolejne wydarzenie operowe z jego udziałem to "Trubadur" w Rho Auditorium w Mediolanie oraz w grudniu 2011 debiut z Orchestra Sinfonica Siciliana w Teatro Politeama w Palermo. W 2009 roku nagrał płytę CD z "Cavallerią Rusticaną" Mascagniego dyrygując Włoską Orkiestrą Filharmonii.

 

knetigProf. Jerzy Knetig ukończył w 1973 roku z tytułem magistra inżyniera studia na Politechnice Warszawskiej. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Warszawie, w klasie śpiewu solowego Eugenii Szaniawskiej, w roku 1977. W tym samym roku rozpoczął prywatną naukę śpiewu pod kierunkiem Mieczysława Saleckiego, a następnie Stanisławy Zawadzkiej. Akademię  Muzyczną w Krakowie ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Heleny Łazarskiej. W sezonie 1983/84 przebywał na rocznym stypendium rządu austriackiego w Wyższej Szkole Muzycznej w Wiedniu, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Kurta Egniluza. Jerzy Knetig od 1981 roku współpracuje z Filharmonią Narodową w Warszawie, od 1982 roku z Operą Krakowską, a od 1986 roku jest solistą Warszawskiej Opery Kameralnej, z którą występuje w cał ej Europie. Bierze udział w licznych festiwalach, m.in. Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Berliner Festwochen, Caryntiche Sommer, Salzburger Festspiele, Festiwal Muzyki Europejskiej w Berlinie i Tokio, Festiwal Muzyki Oratoryjnej Monreale w Palermo. Jest zapraszany do udziału w przedstawieniach operowych i koncertach oratoryjnych w wielu krajach Europy, w Japonii (tournée operowe w listopadzie i grudniu 1999 z „Weselem Figara” Mozarta) i w Izraelu. Wystepował w mediolańskiej La Scali, Wiener Staatsoper i Theater an der Wien, w paryskiej Opera Comique. Ostatnio wystapił w uroczystym koncercie inauguracyjnym „Roku Krzysztofa Pendereckiego” w Filharmonii Krakowskiej, prowadzonym przez Jana Krenza (IX Symfonia Beethovena). Repertuar Jerzego Knetiga obejmuje kilkadziesiat dzieł operowych, głównie Mozarta, okolo 110 partii oratoryjnych (w tym obie Pasje Bacha) oraz ponad 300 pieśni. Jerzy Knetig dokonał licznych nagrań radiowych i płytowych, m.in. archiwalnego nagrania wszystkich pieśni Ignacego Jana Paderewskiego. W 1991 roku Jerzy Knetig rozpoczął pracę dydaktyczną w warszawskiej Akademii Muzycznej (od 1999 jako profesor), w której prowadzi klasę śpiewu solowego. Jego studenci są laureatami wielu nagród na ogólnopolskich konkursach wokalnych. Od 1996 roku uczy śpiewu również w Zespole Państwowych Szkól Muzycznych im. F. Chopina w Warszawie, gdzie obecnie jest Kierownikiem Wydziału. W latach 2005–2008 pełnił funkcję Kierownika Katedry Wokalistyki na Wydziale Wokalnym AMFC. W roku 2008 został wybrany na stanowisko Dziekana Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.